تاثیر منفی عشق ابدی در جوانان | برنامه ابتذال رواج فساد فرهنگی!
وقتی دست تلویزیون و نمایش خانگی خالی است، برنامه هایی همچون «عشق ابدی» با فرمت های جذاب و تقلیدی از نمونه های غربی، تبدیل به بستری برای نمایش ابتذال فرهنگی، ترویج روابط سطحی و بی هویت و تهدیدی جدی برای ارزش های خانوادگی و فرهنگی جامعه می شوند.
«عشق ابدی»؛ نمایشی پرزرق و برق، اما تهی از معنا
برنامه «عشق ابدی» با اجرای پرستو صالحی، در مدت زمان کوتاهی به یکی از جنجالی ترین تولیدات فضای مجازی تبدیل شده است. این برنامه که عمدتاً در ترکیه و با تقلید از فرمت هایی مثل Love Island ساخته شده، دختران و پسرانی را در یک محیط لوکس دور هم جمع می کند تا به اصطلاح عشق خود را بیابند.
بازنمایی ناصحیح از عشق و رابطه انسانی
در این برنامه، روابط انسانی مبتنی بر درک، شناخت و احترام متقابل به شکل یک رقابت ظاهری و سطحی درمی آید. انتخاب بر اساس ظاهر، جذابیت کوتاه مدت و لحظه ای انجام می شود؛ درحالی که در دنیای واقعی، عشق فرآیندی پیچیده و عمیق است.
استانداردهای سمی و آسیب به عزت نفس
تمرکز افراطی بر ظاهر، بدن ایده آل و کلیشه های جنسی، استانداردهای غیرواقعی از زیبایی را به جوانان تحمیل می کند. در نتیجه جوانانی که خود را با این تصاویر مقایسه می کنند، با کاهش عزت نفس و حتی بحران هویتی مواجه می شوند.
نبود تخصص، فقدان مشاوره روان شناسی
«عشق ابدی» بدون حضور کارشناسان روان شناس یا جامعه شناس، صرفاً به شو رسانه ای تبدیل شده است. این برنامه عملاً از مسئولیت های اخلاقی، تربیتی و فرهنگی فاصله گرفته و پیامدهای مخرب روانی و اجتماعی برای مخاطب در پی دارد.
ایجاد واقعیتی مصنوعی و گمراه کننده
تمام اجزای این برنامه، از افراد شرکت کننده تا نحوه اجرا و فضای فیلمبرداری، در محیطی شدیداً کنترل شده و دور از واقعیت جامعه ساخته شده اند. این یعنی بازنمایی نادرست از عشق و روابط انسانی.
پیامدهای منفی برنامه های واقع نمای عاشقانه مثل عشق ابدی:
- ترویج نگاه سطحی به عشق و روابط
- فاصله گرفتن از شناخت واقعی در رابطه
- مصرف گرایی در روابط عاطفی
- تقویت کلیشه های جنسیتی
- ضربه به مفهوم روابط پایدار و خانواده
- تأثیر منفی بر عزت نفس نوجوانان
- گرفتاری در رویاهای غیرواقعی و موهوم
- قهرمان سازی از افراد بدون صلاحیت فرهنگی
نقش پرستو صالحی؛ بازی با احساسات مخاطب
مجری برنامه، پرستو صالحی، همان طور که رسانه ها بیان کردند فاقد هرگونه تخصص روان شناسی و فرهنگی است. اجراهای او صرفاً با هدف تحریک احساسات و ایجاد هرج و مرج عاطفی طراحی می شود.
رسانه؛ عامل آگاهی یا ابزار اضطراب؟
رسانه سالم، فضایی برای آموزش درست روابط انسانی، درک متقابل، ارتقاء آگاهی عاطفی و فرهنگ مسئولانه ایجاد می کند. برنامه هایی با مدل «عشق ابدی»، نه تنها موجب این رشد فرهنگی نمی شوند، بلکه نسل جوان را در گرداب نگاه ابزاری به عشق گرفتار می کنند.
چرایی جذب مخاطب توسط برنامه عشق ابدی
آنچه باعث جذب شدن مخاطبان، به ویژه نسل Z، به این برنامه می شود، فضای رنگارنگ، روابط بی پایه و فضاسازی هیجانی است. درحالی که عمق محتوا صفر و پیامدهای اخلاقی آن بسیار خطرناک است.
وقتی متولیان فرهنگی در خواب اند
در شرایط فعلی که برنامه سازان خلاق از صدا و سیما رانده شده اند و هیچ محصول فرهنگی جذاب و سالم برای نوجوانان عرضه نمی شود، تولیداتی مثل «عشق ابدی» به راحتی عرصه فکر و روان جوان ایرانی را در دست می گیرند و آرام آرام فرهنگ را به سمت انحطاط هدایت می کنند.
دروغی که با نام عشق فروخته می شود!
«عشق ابدی» نه عشقی دارد و نه ابدیتی. آنچه دیده می شود رقابت بر سر بدن، ظاهر، پول و فالور است. این برنامه بدون هیچ ایده آموزشی، انسانی یا فرهنگی ساخته شده و بهتر است به جای توجیه، صادقانه نامش «ابتذال ابدی» باشد.
ما از رسانه چه می خواهیم؟
باید رسانه ای داشته باشیم که نوجوان را در مسیر شناخت عمیق عشق همراهی کند. رسانه ای که بجای بزک ابتذال، فهم، اخلاق، عاطفه و تعهد حقیقی را ترویج دهد.
جمع بندی نهایی
عشق ابدی نه تنها کمکی به تقویت ارزش های معنوی و اخلاقی در جامعه نمی کند، بلکه یک تهدید جدی فرهنگی-روانی برای نوجوانان و جوانان امروزی است. وقت آن است که خانواده ها، رسانه ها و متولیان فرهنگی، مسئولانه و آگاهانه در برابر چنین محصولاتی ایستادگی کنند.
دی شیخ باچراغ همی گشت گرد شهر
کز دیو ودد ملولم وانسانم ارزوست
فساد وابتذال وادباری تا کجا ؟هرکس به دلش یه نگاه کنه میفهمه دل ادم جای خداست همه چی در عالم صدا میکنه خدا خدا خدا سبحان الله سبحان الله بعد حیف نیست این عمر کوتاه به غفلت بگذره؟