در شرایطی که کشور هنوز از پیامد های جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل عبور نکرده و افکار عمومی درگیر سوگ شهدا، مشکلات اقتصادی، حملات سایبری و تهدیدات نظامی است، برخی جریان های تندرو داخلی به جای کمک به ترمیم وحدت ملی و عبور از بحران، تمرکز خود را بر تسویه حساب با چهره های دیپلماسی و به ویژه سید عباس عراقچی گذاشته اند. این رفتارها در حالی صورت می گیرد که جامعه بیش از هر زمان دیگر نیازمند همگرایی, آرامش روانی و تقویت اعتماد عمومی است.
در این میان، سیلی از تخریب ها و حملات رسانه ای به سمت یکی از نمادهای دیپلماسی یعنی سید عباس عراقچی روانه شده؛ کسی که در خط مقدم سیاست خارجی حضور داشته و همواره مامور اجرای راهبرد های کلان کشور بوده است. عجیب تر اینجاست که این حمله ها درست در زمانی اوج گرفته که دشمنان خارجی، در صدر آن ها سرویس های اطلاعاتی چون موساد، در پی تضعیف انسجام داخلی و برهم زدن چهره دیپلماسی نظام هستند.
ذکر این نکته ضروری است که سیاست های کلان خارجی، فارغ از دولت ها، با تصمیم و تایید در سطوح عالی کشور تعیین می شود و حمله به مجریان این سیاست ها، عملاً بازی در زمین همان دشمنانی است که خواهان ضعف ایران از درون هستند. امروز، بزرگ نمایی نقاط ضعف، زیر سوال بردن دستاورد ها و ترور شخصیتی دیپلمات های شناخته شده، نه تنها وحدت داخلی را هدف می گیرد، بلکه خواسته یا ناخواسته هماهنگ با پروژه دشمنان خارجی همچون موساد شکل می گیرد.
با این اوصاف، انتظار می رود در این دوره حساس، به جای تشدید اختلافات، تلاش برای گفتگو، بازسازی سرمایه اجتماعی و حمایت از دیپلماسی مسئولانه در دستور کار قرار گیرد تا بتوان نقشه های دشمن را خنثی و مسیر عبور از چالش ها را هموار کرد.
تشدید اختلافات داخلی در سایه بحران های منطقه ای
در شرایطی که کشور هنوز از پیامد های جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل عبور نکرده و افکار عمومی همچنان در سوگ شهدای اخیر، نگرانی درباره وضعیت اقتصادی، حملات سایبری و تهدیدات نظامی به سر می برد، برخی جریان های تندرو داخلی به جای نقش آفرینی برای ترمیم وحدت ملی، تمرکز خود را روی تسویه حساب سیاسی با چهره های دیپلماسی برقرار کرده اند. این پروژه که در آستانه انتخابات آینده شدت بیشتری گرفته، عملاً با اهداف برخی سرویس های خارجی مانند موساد همسو شده است.
هجمه به ستون های دیپلماسی نظام
در کانون این تخریب ها، نام سید عباس عراقچی، دیپلمات باسابقه ایرانی و یکی از معماران سیاست خارجی کشور بیش از همه به چشم می خورد. او فردی است که در مسیر اجرای راهبردهای کلان نظام – نه صرفاً دولت – مسئولیت هایی کلیدی داشته است.
این فضای خصمانه واکنش فراگیر رسانه ای داشته است. حامد رحیم پور، سردبیر روزنامه خراسان، در یادداشتی صریح با اشاره به این حمله های داخلی نوشت: «در قاموس این جریان، گویا عقلانیت، تحلیل راهبردی و درک مناسب از شرایط زمانه جایی ندارد.»
رحیم پور افزود: «در موقعیتی که دشمنان خارجی به صورت مستمر مشغول بمباران افکار عمومی هستند، برخی افراد در داخل با سلاح تحقیر و توهین به سراغ چهره های دیپلماسی کشور رفته اند و با ترور شخصیتی، ستون های وحدت ملی را نشانه گرفته اند.»
تلاش برای القای “شکست” به جای “پیروزی”
به گفته نامه نیوز، رسانه نزدیک به مصطفی پورمحمدی، همزمان با شروع فعالیت انتخاباتی یک جریان تندرو، این گفتمان به صورت سازمان یافته سعی دارد تصویری شکست خورده از کشور ارائه دهد. آن ها ادعا می کنند که ایران در جنگ شکست خورده و آتش بس اخیر بدون مجوز امضا شده است؛ در حالی که بدنه حاکمیت و تجارب قبلی مانند توافق هسته ای ثابت کرده تصمیمات کلان با اجماع سطح بالای نظام اتخاذ می شود.
به باور این رسانه: «آیا جز ترامپ و نتانیاهو، کسی از شکست ایران سخن می گوید؟ خیر. اما برخی در داخل، صدای آنان را با شدت بیشتری تکرار می کنند.»
میثم نیلی و تصویرسازی محدود از واقعیت
بخش مهمی از انتقادها متوجه میثم نیلی – مدیرمسئول رسانه رجانیوز و برادر داماد رئیس جمهور – است که در شبکه ملی، آتش بس اخیر را «صلح بدون پیروزی» دانسته و آن را به عنوان شکست جمهوری اسلامی معرفی کرده است. او این سخنان را در فضایی بیان کرد که مقامات نظامی و امنیتی کشور از آتش بس به عنوان یک پیروزی راهبردی یاد کرده بودند.
انتشار چنین روایت هایی بلافاصله بعد از پایان درگیری ها، این شائبه را ایجاد کرده که برخی جریان های داخلی درصدد بهره برداری از فضای «جنگ گل آلود» برای کسب منافع انتخاباتی و تاثیرگذاری بر افکار عمومی هستند.
نامه نیوز تصریح کرده که این جریان علاوه بر روایت سازی از شکست، اقدام به تشکیل ستاد انتخاباتی کرده و فضای رقابتی زودهنگام را به کشور تحمیل می کند، بدون توجه به ضرورت حفظ انسجام اجتماعی در دوران پساجنگ.
صدا و سیما؛ تریبون ملی یا ابزار سیاسی؟
از جمله انتقادهای تازه، تمرکز بر نقش صداوسیما است. روزنامه خراسان از رسانه ملی خواسته تا به جای تبدیل شدن به ابزاری برای یک جریان خاص، به معنای واقعی تریبون ملی باشد و اجازه تضییع روایت رسمی نظام را ندهد.
به ویژه وقتی چهره هایی مانند میثم نیلی، با دسترسی بی واسطه به آنتن و برنامه های رسمی، روایت نظامی و دیپلماتیک کشور را تضعیف می کنند، ایجاد تعادل و انصاف رسانه ای بیش از همیشه اهمیت پیدا می کند.
جمع بندی: ضرورت اصلاح رویکردها برای وحدت ملی
در دوره ای که تهدیدات خارجی و فشارهای اقتصادی، اجتماعی و امنیتی بیش از هر زمان دیگری کشور را احاطه کرده است، انتظار می رود همه جریان ها به جای تشدید دوقطبی و حمله به نمادهای دیپلماسی، در جهت وحدت ملی گام بردارند. تضعیف چهره هایی مانند سید عباس عراقچی و روایت سازی از “شکست” نه تنها در خدمت منافع مردم نیست، بلکه خواسته یا ناخواسته چرخ پروژه های دشمنان خارجی نظیر موساد را روان تر می کند.
نظرات کاربران