زندگی نامه سپهبد محمد ولی قرنی + همسر، فرزندان و نحوه شهادت
سپهبد محمد ولی قرنی یکی از چهره های مهم نظامی ایران در دوران پیش و پس از انقلاب اسلامی بود. او نخستین رئیس ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران پس از پیروزی انقلاب بود و از برجسته ترین نظامیانی به شمار می رفت که در مسیر انقلاب، جان خود را فدا کرد. در ادامه با زندگی شخصی، نظامی و نحوه شهادت شهید قرنی بیشتر آشنا خواهید شد.
کودکی و نوجوانی سپهبد محمد ولی قرنی
سید محمد ولی قرنی در ۱ فروردین ۱۲۹۲ در تهران در خانواده ای مذهبی و متوسط متولد شد. پدرش، میرزا آقاخان، از مدیران اداره مخابرات تهران بود که در ۱۰ سالگی محمد ولی فوت کرد. پس از آن، تحت سرپرستی مادرش زندگی سختی را آغاز کرد.
تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان گلبهار اصفهان و متوسطه را در دبیرستان دارالفنون تهران و سپس در دبیرستان نظام ارتش به پایان رساند. در سال ۱۳۰۹ وارد دانشکده افسری شد و در سال ۱۳۱۱ با درجه ستوان دومی از رشته توپخانه فارغ التحصیل شد.
دوران خدمت در ارتش شاهنشاهی
قرنی پس از فارغ التحصیلی به خدمت در یگان های توپخانه ارتش پرداخت. در سال ۱۳۲۹ به درجه سرهنگی رسید و در سال ۱۳۳۶ به درجه سرلشکری نائل آمد. او در دوران پهلوی با تصدی پست هایی چون فرمانده تیپ گیلان، رئیس رکن دوم ارتش و معاونت ستاد کل، مشاغل مهمی را تجربه کرد.
کودتا علیه شاه و زندان
در اسفندماه ۱۳۳۶، به اتهام طرح ریزی کودتا علیه رژیم شاهنشاهی دستگیر و به سه سال زندان محکوم و از ارتش اخراج شد. پس از آزادی از زندان در سال ۱۳۳۹، با شخصیت های مذهبی چون سید هادی میلانی و آیت الله طالقانی ارتباط گرفت. همین موضوع باعث دستگیری مجدد او در جریان قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ شد و به سه سال حبس دیگر محکوم گردید.
انقلاب اسلامی و بازگشت به ارتش
اواخر سال ۱۳۵۶ در جریان آغاز جنبش انقلابی مردم، قرنی همچنان با گروه های مذهبی و انقلابی رابطه داشت. او پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ به عنوان نخستین رئیس ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران با حکم امام خمینی منصوب شد. ایشان همزمان عضوی از شورای انقلاب نیز بود.
بازسازی ارتش انقلابی
قرنی در مدت فعالیت خود اقدام به پاکسازی امیران بازمانده ارتش شاهنشاهی کرد و تلاش نمود ارتش را بر مبنای ایدئولوژی اسلامی بازسازی کند. او تأکید داشت: «اگر ارتش ملی تضعیف شود، استقلال و تمامیت ارضی کشور به خطر می افتد.»
استعفا از ریاست ستاد ارتش
قرنی به دلیل اختلاف نظر با دولت موقت، به ویژه در مسائل مرتبط با نحوه مقابله با بحران کردستان، تصمیم به استعفا گرفت. بازرگان تلاش کرد که او را به عنوان سفیر به اسپانیا منصوب کند، اما سپهبد قرنی نپذیرفت و از مسئولیت کناره گیری کرد.
نحوه شهادت سپهبد قرنی
۳ اردیبهشت ۱۳۵۸، سپهبد قرنی در منزل خود واقع در خیابان ولیعصر تهران هدف ترور قرار گرفت. گروهک تروریستی فرقان مسئولیت این ترور را بر عهده گرفت. طبق روایت راننده و محافظش، محسن شجاعی، مهاجمان با هویت نقاش وارد خانه شدند و با شلیک دو گلوله او را به شهادت رساندند.
جسد سپهبد قرنی بلافاصله به بیمارستان مهر منتقل شد ولی متأسفانه پیش از رسیدن پزشکان، ایشان درگذشت.
محل دفن سپهبد محمد ولی قرنی
پیکر این شهید والامقام با دستور امام خمینی در حرم حضرت معصومه (س) در قم و در کنار آرامگاه آیت الله عبدالکریم حائری یزدی به خاک سپرده شد.
همسر و فرزندان سپهبد قرنی
همسر سپهبد قرنی در مصاحبه ای پس از شهادت او گفته بود: «او تا درجه سرلشکری در دوران شاه ارتقاء یافت، اما با دیدن ظلم و جنایات رژیم و دخالت بیگانگان، همه چیز را کنار گذاشت.»
در منابع رسمی اشاره مستقیمی به فرزندان سپهبد قرنی نشده، اما برخی گزارشات غیررسمی تعداد فرزندان او را ۵ فرزند (۳ پسر و ۲ دختر) عنوان کرده اند که بنا بر وصیت پدر، به دور از زندگی سیاسی پرهیاهو زندگی کرده اند.
وصیت نامه شهید قرنی
وصیت نامه شهید سرلشکر محمد ولی قرنی که پس از شهادتش منتشر شد، روحیه ولایتمدار و آرمان گرای او را نشان می دهد. وی در بخشی از وصیت نامه اش نوشته بود: «جانم را فدای اسلام و استقلال ایران می کنم؛ امید دارم خونم سرآغاز بیداری نسل ها گردد.»
منزل سپهبد قرنی؛ نقطه ترور
منزل سپهبد قرنی در خیابان ولیعصر یکی از نقاط مهم تاریخی پس از انقلاب است که محل شهادت نخستین رئیس ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی گردید. این خانه بعدها نیز مورد بازسازی قرار گرفت اما هنوز جایگاه ویژه ای نزد تاریخ نگاران دارد.
بزرگداشت ها و یادبودها
هر ساله در سالروز شهادت وی، ارتش جمهوری اسلامی ایران مراسمی با عنوان «سالگرد شهادت نخستین رئیس ستاد ارتش جمهوری اسلامی» برگزار می کند. همچنین خیابان هایی در شهرهای تهران و اصفهان به نام شهید سپهبد قرنی نامگذاری شده است.
جمع بندی
شهید سپهبد محمد ولی قرنی نماد ایمان، میهن دوستی و شجاعت در تاریخ معاصر ایران است. زندگی نظامی پرتلاش وی، بازتابی از مبارزه علیه استبداد و استعمار بوده و شهادتش، آغازگر دوره ای از ترورهای سازمان یافته ضدانقلابیون علیه خدمت گزاران جمهوری اسلامی بود. نام او تا همیشه در صدر مدافعان اسلام و ایران خواهد درخشید.
نظرات کاربران