سگ‌گردانی تا زمانی ممنوع است که تجارت بدون نظارت ادامه داشته باشد!

سگ گردانی تا زمانی ممنوع است که تجارت بدون نظارت ادامه داشته باشد!

ممنوعیت سگ گردانی در برخی شهرهای ایران، بار دیگر موضوع حقوق حیوانات و نحوه مدیریت آن ها در فضاهای شهری را به صدر اخبار بازگردانده است. این در حالی است که تجارت بی نظم و بدون نظارت سگ ها و دیگر حیوانات خانگی همچنان، بدون هیچ محدودیت و قانون مشخصی ادامه دارد. این تناقض در اجرای سیاست ها، سوالات بسیاری در افکار عمومی و بین فعالان محیط زیست و حقوق حیوانات ایجاد کرده است.

تناقض ممنوعیت تردد در برابر تجارت آزاد

این روزها، آگهی های فروش سگ و حیوانات خانگی در سایت هایی مانند دیوار و شیپور به وفور مشاهده می شود. تنها در یکی از این پلتفرم ها، بیش از ۲۰ هزار آگهی مربوط به سگ درج شده است. اما در حالی که این تجارت هیچ نظارتی دریافت نمی کند، سگ گردانی در سطح شهرها ممنوع اعلام شده است. چطور می توان با ممنوع کردن حضور حیوانات در فضای عمومی، ولی آزاد گذاشتن خرید و فروش آن ها، ادعای نظم اجتماعی یا بهداشت عمومی را داشت؟

نبود قوانین شفاف برای مدیریت حیوانات خانگی

در اکثر کشورهای توسعه یافته، فروش و پرورش حیوانات خانگی، تحت نظارت قوانین سختگیرانه و شرایط بهداشتی مشخص انجام می شود. اما در ایران، نه تنها مجوز و استاندارد خاصی برای این منظور وجود ندارد، بلکه بسیاری از افراد فاقد صلاحیت نگهداری از حیوانات اقدام به تکثیر و فروش می کنند.

از سوی دیگر، قانون مشخصی که ممنوعیت سگ گردانی را توجیه کند، وجود ندارد. حقوق دانان اذعان دارند که چنین تصمیم هایی بیشتر سلیقه ای بوده و مبنای قانونی مشخصی ندارند. در نتیجه، اجرا و اعمال این محدودیت ها محل بحث جدی است.

عواقب اجتماعی و بهداشتی محدودیت ها

ممانعت از حضور سگ ها در فضاهای عمومی، جز ایجاد سردرگمی برای شهروندان و آسیب به حیوانات خانگی شان پیامد خاصی ندارد. تصور کنید سگی بیمار می شود، اما صاحب آن به خاطر ترس از برخورد قانونی از بردن آن به دامپزشکی منصرف می شود. این نه فقط آسیب به حیوان که ریسک بهداشتی برای جامعه نیز به حساب می آید.

از سوی دیگر، بسیاری از سگ ها برای سلامت روانی و جسمی نیازمند حضور روزانه در فضای باز هستند. این موضوع هیچ گونه خواسته تجملی یا تفریحی نیست، بلکه بخشی از نیاز حیاتی و اولیه حیوان محسوب می شود. در نبود فضاهای امن و اختصاصی، صاحبان حیوانات ناچارند حیوانات را به پارک ها و دیگر فضاهای عمومی بیاورند.

سیاست های بی نتیجه؛ آسیب رسان به همه

وقتی حضور سگ ها در معابر عمومی ممنوع شود، در حالی که هزاران نفر به عنوان سرپرست از حیوانات نگهداری می کنند، عملاً این افراد در تنگنای حقوقی و اجتماعی قرار می گیرند. سرپرستان حیوانات خانگی نه تنها درگیر جریمه و برخورد قانونی می شوند، بلکه حیواناتشان نیز با آسیب های روحی و جسمی مواجه خواهند شد.

با تکیه صرف بر ممنوعیت ها و بدون ارائه زیرساخت مناسب مانند پارک های مخصوص حیوانات، قوانین روشن برای نگهداری، آموزش عمومی و حتی کنترل و ساماندهی تجارت حیوانات، هرگونه اقدام صرفاً به تعارض و نارضایتی اجتماعی دامن خواهد زد.

گام های لازم برای تعادل و مدیریت عادلانه

• تدوین قانون جامع برای نگهداری، پرورش، خرید و فروش حیوانات خانگی با در نظر گرفتن حقوق حیوان و شهروند.
• اعمال نظارت سخت گیرانه بر تجارت حیوانات، از جمله پلتفرم های آنلاین، پت شاپ ها و واردکنندگان حیوانات.
• ایجاد و تجهیز زیرساخت مناسب شهری، مانند فضاهای عمومی مشخص برای گردش حیوانات.
• تخصیص منابع آموزشی برای شهروندان درباره اصول نگهداری و همزیستی مسالمت آمیز با حیوانات.

جمع بندی

ممنوعیت سگ گردانی بدون کنترل ریشه مشکل، نه تنها راه حل نیست، بلکه می تواند به مشکلات بیشتر اجتماعی، بهداشتی و حقوقی نیز منتهی شود. تا زمانی که بازار پر هرج و مرج فروش حیوانات بدون نظارت رها شده و قوانین حمایتی و نظارتی دقیق اعمال نشود، هرگونه ممنوعیت در خصوص سگ گردانی صرفاً سیاستی ظاهری محسوب می شود. برای رسیدن به شهری امن، قانون مند و انسانی، باید حقوق تمامی موجودات، از جمله حیوانات، به رسمیت شناخته شود و به صورت سیستماتیک مدیریت شود.