صبح جمعه، دارالسلام اسلامشهر شاهد یکی از غم انگیزترین مراسم های تشییع پیکر در ماه های اخیر بود؛ الهه حسین نژاد، دختر جوانی که قتل دلخراش او افکار عمومی را جریحه دار کرده بود، این بار در میان اشک های بی شمار و دستان لرزان عزاداران، به خانه ابدی خود بدرقه شد.
فیلم و تصاویر اختصاصی رکنا از مراسم تشییع پیکر الهه حسین نژاد در آرامستان بهشت رضای اسلامشهر (دارالسلام)، صحنه هایی مملو از اندوه، ناباوری و همدردی را به تصویر کشیده است. جمعیت زیادی از مردم از جمله بستگان، دوستان، آشنایان و حتی کسانی که الهه را نمی شناختند اما با رنج او همدل شده بودند، در این مراسم حضور پیدا کردند. این وداع تلخ در میان قرائت قرآن، گریه های بی صدا و نگاه های پر از سوال برگزار شد.
جمعه ۱۶ خرداد، ده ها نفر از مردم داغدار اسلامشهر و مناطق اطراف، به احترام الهه حسین نژاد در دارالسلام گرد هم آمدند. مراسم تشییعی که بیش از آنکه رسمی باشد، روایتی زنده از احساسات صادقانه مردمی بود که دخترانهترین قصه این روزها را باور نداشتند. آسمان دلگیر و هوای ابری آرامستان، بر غم موجود افزود و همراه با هر قطره اشک، سکوتی سنگین در فضای مراسم حاکم بود.
در ادامه این مطلب می توانید ویدیوی کامل مراسم تشییع پیکر الهه حسین نژاد را مشاهده کرده و با تصاویر اختصاصی و ناگفته های مراسم همراه شوید.
لحظات تلخ و سوزناک مراسم تشییع
از حوالی ساعت ۴ بعد از ظهر، سیل جمعیت عزادار از گوشه و کنار اسلامشهر، تهران و شهرهای اطراف، به سمت آرامستان بهشت رضا روانه شد. فضا آکنده از سکوت و آه بود. مادر و خواهر الهه، با چشمانی پر از اشک و گام هایی لرزان، در کنار تابوت سفید رنگ ایستاده بودند؛ تصویری که هر قلبی را به درد می آورد.
صدای سوزناک مداح ترک زبان در فضا می پیچید و واژگان، سنگین تر از همیشه بر دل ها می نشستند. یکی از دوستان الهه با صدایی لرزان می گفت: «دخترها چقدر باید بترسن که یه ماشین گرفتن هم براشون حکم مرگ داشته باشه؟». این جمله، یادآور هزاران پرسشی است که بعد از قتل های تلخ سما و غزاله هم شنیده بودیم؛ و حالا با الهه، تکراری تلخ تر.
الهه؛ نماد یک رنج عمومی
الهه حسین نژاد تنها یک دختر جوان نبود که زود پر کشید؛ او به نمادی تبدیل شد. نماد خشونت، بی پناهی، و خلاهای قانونی که هم چنان قربانی می گیرد. حضور پر رنگ زنان و دختران جوان در این مراسم، گویای یک هشدار جدی بود: امنیت ما نباید انتخابی یا جنسیتی باشد.
ویدئوی منتشرشده از اعترافات متناقض قاتل الهه در روزهای گذشته، خشم عمومی را دوچندان کرد. مراسم امروز، تنها یک آیین خاکسپاری نبود؛ بلکه نمایش تلخ خشم، سوگ و اعتراض خاموش یک جامعه بود.
پایان مراسم، آغاز یک فریاد
در حدود ساعت ۵ عصر، آیین تشییع در آرامستان به پایان رسید و بسیاری از حاضران با چشمانی اشک بار، به مسجد شهرک قائمیه رفتند تا در مجلس ختم شرکت کنند. اما این ختم، صرفاً ختم یک زندگی نبود؛ آغاز یک صدای بلندتر بود، صدایی علیه تکرار مصیبت هایی چون «الهه»، «سما» و «غزاله».
نام الهه حسین نژاد حالا در کنار نام های تلخ دیگری جای گرفته که هر یک زنگ خطر جدی برای جامعه بوده اند. جامعه ای که هنوز در پذیرش حق حیات، امنیت و کرامت برای زنان، راهی طولانی در پیش دارد.
ویدیو و تصاویر اختصاصی مراسم
رکنا مفتخر است که فیلم و تصاویر اختصاصی از مراسم تشییع و خاکسپاری الهه حسین نژاد را در اختیار مخاطبان خود قرار دهد. مشاهده این ویدیوها، درک عمیق تری از حس اندوه و خشم اجتماعی حاضر در این آیین خواهد داد.
در پایان…
سایه غم، هنوز بر دل شهر سنگینی می کند. صدای الهه، صدای همه زنانی ست که نگران اند، بی پناه اند، و منتظر گوش شنوا هستند. باشد که فریاد بی صدای این وداع، تلنگری باشد برای کسانی که راه حل را در نقش بستن قانون، فرهنگ و آموزش می دانند.
الهه حسین نژاد، رفت… اما نامش ماندگار شد؛ همچون هشدار، همچون زخم، همچون حقیقتی تلخ.
نظرات کاربران